Votrient interakcje ulotka tabletki powlekane 400 mg 60 tabl.

Brak informacji o dostępności produktu

 

Votrient tabletki powlekane | 400 mg | 60 tabl.

od 0 , 00  do 0 , 00

Wybierz odpłatność


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę (Rp zastrzeż.) | refundowany
Substancja czynna: Pazopanibi hydrochloridum
Podmiot odpowiedzialny: NOVARTIS EUROPHARM LTD.

Votrient cena

-,-



Opis produktu Votrient

Kiedy stosujemy lek Votrient?

Rak nerkowokomórkowy (ang. Renal Cell Carcinoma, RCC)

Produkt Votrient jest wskazany w leczeniu pierwszego rzutu dorosłych pacjentów z zaawansowanym rakiem nerkowokomórkowym (RCC) oraz w leczeniu pacjentów, u których wcześniej stosowano cytokiny z powodu zaawansowanego raka nerkowokomórkowego (RCC).

Mięsaki tkanek miękkich (ang. Soft tissue sarcoma, STS)

Produkt Votrient jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów z określonymi podtypami zaawansowanego mięsaka tkanek miękkich (STS), którzy wcześniej otrzymali chemioterapię w leczeniu choroby rozsianej lub u których nastąpiła progresja choroby w ciągu 12 miesięcy od leczenia neoadjuwantowego i (lub) adjuwantowego.

.Skuteczność i bezpieczeństwo pazopanibu oceniano w poszczególnych podtypach histologicznych STS (patrz punkt 5.1).


Jaki jest skład leku Votrient?

Każda tabletka powlekana zawiera 400 mg pazopanibu (w postaci chlorowodorku). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Votrient?

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.


Votrient – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Ocenę bezpieczeństwa stosowania i tolerancji pazopanibu u pacjentów z rakiem nerkowokomórkowym (całkowita liczba pacjentów n=1149) przeprowadzono na podstawie danych zebranych w głównym badaniu u pacjentów z rakiem nerki (VEG105192, n=290), w badaniu będącym przedłużeniem poprzedniego badania (VEG107769, n=71), w uzupełniającym badaniu II fazy (VEG102616, n=225) oraz w randomizowanym, otwartym badaniu III fazy typu non-inferiority przeprowadzonym metodą prób równoległych (VEG108844, n=557) (patrz punkt 5.1).

Ogólną ocenę bezpieczeństwa stosowania i tolerancji pazopanibu u pacjentów z STS (całkowita liczba pacjentów n=382) przeprowadzono na podstawie danych zebranych w głównym badaniu u pacjentów z STS (VEG110727, n=369) oraz w uzupełniającym badaniu II fazy (VEG20002, n=142) (patrz punkt 5.1).

Najważniejsze ciężkie działania niepożądane zidentyfikowane w badaniach klinicznych u pacjentów z RCC i STS obejmowały: przemijające napady niedokrwienne, udar niedokrwienny mózgu, niedokrwienie mięśnia sercowego, zawał serca i mózgu, zaburzenia czynności serca, perforacje i przetoki w przewodzie pokarmowym, wydłużenie odstępu QT oraz krwotoki z płuc, z przewodu pokarmowego i do mózgu, przy czym wszystkie te działania niepożądane obserwowano u < 1% leczonych pacjentów. Inne istotne ciężkie działania niepożądane zidentyfikowane w badaniach u pacjentów z STS obejmowały żylne powikłania zakrzepowo-zatorowe, zaburzenia czynności lewej komory i odmę opłucnową.

Do zdarzeń prowadzących do zgonu, które uznano za potencjalnie związane ze stosowaniem pazopanibu, należały: krwotok z przewodu pokarmowego, krwotok z płuc/krwioplucie, zaburzenia czynności wątroby, perforacja przewodu pokarmowego i udar niedokrwienny mózgu.

Do najczęstszych działań niepożądanych (występujących u co najmniej 10% pacjentów) dowolnego stopnia, obserwowanych w badaniach u pacjentów z RCC i STS, należały: biegunka, zmiana koloru włosów, hipopigmentacja skóry, złuszczająca wysypka, nadciśnienie tętnicze, nudności, ból głowy, uczucie zmęczenia, jadłowstręt, wymioty, zaburzenia smaku, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zmniejszenie masy ciała, ból, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej i zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej.

Poniżej wymieniono związane z leczeniem działania niepożądane wszystkich stopni, które

obserwowano u pacjentów z RCC lub STS w okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu, uporządkowane zgodnie z terminologią MedDRA według grup układowo-narządowych częstości występowania i stopnia ciężkości. Przyjęto następującą konwencję klasyfikacji częstości występowania:

> = 1/10

> = 1/100 do < 1/10

> = 1/1000 do < 1/100

Bardzo często Często

Niezbyt często Rzadko

Bardzo rzadko Częstość nieznana

> = 1/10 000 do < 1/1 000 < 1/10 000

(nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Kategorie zostały przypisane na podstawie danych dotyczących bezwzględnych częstości określonych zdarzeń w badaniach klinicznych. Ocenie poddano również dane dotyczące bezpieczeństwa i tolerancji u pacjentów zebrane w trakcie wszystkich badań klinicznych z zastosowaniem pazopanibu oraz pochodzące ze zgłoszeń spontanicznych. W obrębie każdej grupy układowo-narządowej objawy niepożądane o określonej częstości występowania są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się

nasileniem.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Tabela 2. Działania niepożądane związane z leczeniem, zgłaszane w badaniach u pacjentów z RCC (n=1149) lub w okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu

Klasa układowo-narządowa

Częstość występowania (wszystkie stopnie)

Działania niepożądane

wszystkich stopni

n (%)

stopnia 3. n (%)

stopnia 4. n (%)

Zakażenia i

zarażenia

pasożytnicze

Niezbyt często

Zakażenia (z neutropenią lub bez neutropenii)f

nie znana

nie znana

nie znana

Niezbyt często

Zakażenia dziąseł

1 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Zakaźne zapalenie okrężnicy

1 (< 1%)

0

0

Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w

Niezbyt często

Ból nowotworowy

1 (< 1%)

1 (< 1%)

0

tym torbiele i polipy)

     
 

Często

Małopłytkowość

80 (7%)

10 (< 1%)

5 (< 1%)

 

Często

Neutropenia

79 (7%)

20 (2%)

4 (< 1%)

 

Często

Leukopenia

63 (5%)

5 (< 1%)

0

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Rzadko

Mikroangiopatia zakrzepowa (w tym zakrzepowa plamica małopłytkowa i zespół hemolityczno-mocznicowy) f

nieznana

nieznana

nieznana

Zaburzenia endokrynologiczne

Często

Niedoczynność tarczycy

83 (7%)

1 (< 1%)

0

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo często

Zmniejszenie łaknieniae

317 (28%)

14 (1%)

0

Często

Hipofosfatemia

21 (2%)

7 (< 1%)

0

Często

Odwodnienie

16 (1%)

5 (< 1%)

0

Niezbyt często

Hipomagnezemia

10 (< 1%)

0

0

Zaburzenia

Często

Bezsenność

30 (3%)

0

0

psychiczne

     
 

Bardzo często

Zaburzenia smakuc

254 (22%)

1 (< 1%)

0

 

Bardzo często

Bóle głowy

122 (11%)

11 (< 1%)

0

 

Często

Zawroty głowy

55 (5%)

3 (< 1%)

1 (< 1%)

 

Często

Letarg

30 (3%)

3 (< 1%)

0

 

Często

Parestezje

20 (2%)

2 (< 1%)

0

 

Często

Obwodowa neuropatia czuciowa

17 (1%)

0

0

 

Niezbyt często

Niedoczulica

8 (< 1%)

0

0

Zaburzenia układu nerwowego

Niezbyt często

Przemijający atak niedokrwienny

7 (< 1%)

4 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Senność

3 (< 1%)

1 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Zdarzenia naczyniowo-mózgowe

2 (< 1%)

1 (< 1%)

1 (< 1%)

 

Niezbyt często

Zawał mózgu

2 (< 1%)

0

1 (< 1%)

 

Rzadko

Odwracalna tylna encefalopatia / zespół odwracalnej tylnej leukoencefalopatii f

nieznana

nieznana

nieznana

 

Często

Niewyraźne widzenie

19 (2%)

1 (< 1%)

0

Zaburzenia oka

Niezbyt często

Odwarstwienie siatkówki f

1 (< 1%)

1 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Przedarcie siatkówki f

1 (< 1%)

1 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Odbarwienie rzęs

4 (< 1 %)

0

0

 

Niezbyt często

Bradykardia

6 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Zawał mięśnia sercowego

5 (< 1%)

1 (< 1%)

4 (< 1%)

Zaburzenia serca

Niezbyt często

Zaburzenia czynności sercaf

4 (< 1%)

1 (< 1%)

0

 

Często

Niedokrwienie mięśnia sercowego

3 (< 1%)

1 (< 1%)

0

 

Bardzo często

Nadciśnienie tętnicze

473 (41%)

115 (10%)

1 (< 1%)

 

Często

Uderzenia gorąca

16 (1%)

0

0

Zaburzenia

Często

Zylne powikłania zakrzepowo -zatoroweg

13 (1%)

6 (< 1%)

7 (< 1%)

naczyniowe

Często

Rumieniec

12 (1%)

0

0

 

Niezbyt często

Przełom nadciśnieniowy

6 (< 1%)

0

2 (< 1%)

 

Niezbyt często

Krwotok

1 (< 1%)

0

0

 

Często

Krwawienie z nosa

50 (4%)

1 (< 1%)

0

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Często

Chrypka

48 (4%)

0

0

Często

Duszność

42 (4%)

8 (< 1%)

1 (< 1%)

Często

Krwioplucie

15 (1%)

1 (< 1%)

0

Niezbyt często

Wyciek wodnisty z nosa

8 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Krwotok z płuc

2 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Odma opłucnowa

1 (< 1%)

0

0

 

Bardzo często

Biegunka

614 (53%)

65 (6%)

2 (< 1%)

 

Bardzo często

Nudności

386 (34%)

14 (1%)

0

 

Bardzo często

Wymioty

225 (20%)

18 (2%)

1 (< 1%)

 

Bardzo często

Ból brzucha3

139 (12%)

15 (1%)

0

 

Często

Zapalenie błony śluzowej jamy ustnej

96 (8%)

4 (< 1%)

0

 

Często

Objawy dyspepsji

83 (7%)

2 (< 1%)

0

 

Często

Wiatry

43 (4%)

0

0

 

Często

Wzdęcie brzucha

36 (3%)

2 (< 1%)

0

 

Często

Owrzodzenie jamy ustnej

28 (2%)

3 (< 1%)

0

 

Często

Suchość w jamie ustnej

27 (2%)

0

0

Zaburzenia żołądka i jelit

Niezbyt często

Zapalenie trzustki

8 (< 1%)

4 (< 1%)

0

Niezbyt często

Krwotok z odbytnicy

8 (< 1%)

2 (< 1%)

0

Niezbyt często

Obecność świeżej krwi w kale

6 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Krwotok z przewodu pokarmowego

4 (< 1%)

2 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Smoliste stolce

4 (< 1%)

1(< 1%)

0

 

Niezbyt często

Przyspieszona perystaltyka

3 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Krwotok z odbytu

2 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Perforacja jelita grubego

2 (< 1%)

1 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Krwotok z jamy ustnej

2 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Krwotok z górnego odcinka przewodu pokarmowego

2 (< 1%)

1 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Przetoka j elitowo-skórna

1 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Krwawe wymioty

1 (< 1%)

0

0

 

Krwawienie z guzków krwawniczych

1 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Perforacja jelita krętego

1 (< 1%)

0

1 (< 1%)

Niezbyt często

Krwotok z przełyku

1 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Krwotok zaotrzewnowy

1 (< 1%)

0

0

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Często

Hiperbilirubinemia

38 (3%)

2 (< 1%)

1 (< 1%)

Często

Zaburzenia czynności wątroby

29 (3%)

13 (1%)

2 (< 1%)

Często

Hepatotoksyczność

18 (2%)

11(< 1%)

2 (< 1%)

Niezbyt często

Żółtaczka

3 (< 1%)

1 (< 1%)

0

Niezbyt często

Polekowe uszkodzenie wątroby

2 (< 1%)

2 (< 1%)

0

Niezbyt często

Niewydolność wątroby

1 (< 1%)

0

1 (< 1%)

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo często

Zmiana koloru włosów

404 (35%)

1 (< 1%)

0

Bardzo często

Zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej

206 (18%)

39 (3%)

0

Bardzo często

Łysienie

130 (11%)

0

0

Bardzo często

Wysypka

129 (11%)

7 (< 1%)

0

Często

Hipopigmentacja skóry

52 (5%)

0

0

Często

Suchość skóry

50 (4%)

0

0

Często

Swiąd

29 (3%)

0

0

Często

Rumień

25 (2%)

0

0

Często

Depigmentacja skóry

20 (2%)

0

0

Często

Nadmierna potliwość

17 (1%)

0

0

Często

Zaburzenia paznokci

11 (< 1%)

0

0

Często

Złuszczanie skóry

10 (< 1%)

0

0

Często

Reakcje nadwrażliwości na światło

7 (< 1%)

0

0

Często

Wysypka rumieniowa

6 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Zaburzenia skóry

5 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Wysypka plamkowa

4 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Wysypka z

towarzyszącym świądem

3 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Wysypka pęcherzykowa

3 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Swiąd uogólniony

2 (< 1%)

1 (< 1%)

0

Niezbyt często

Wysypka uogólniona

2 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Wysypka grudkowa

2 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Rumień podeszwowy

1 (< 1%)

0

0

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Często

Bóle stawów

48 (4%)

8 (< 1%)

0

Często

Bóle mięśniowe

35 (3%)

2 (< 1%)

0

Często

Kurcze mięśniowe

25 (2%)

0

0

Niezbyt często

Ból mięśniowo-szkieletowy

9 (< 1%)

1 (< 1%)

0

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Bardzo często

Białkomocz

135 (12%)

32 (3%)

0

Niezbyt często

Krwawienie z dróg moczowych

1 (< 1%)

0

0

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Niezbyt często

Obfite krwawienia miesięczne

3 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Krwotok z pochwy

3 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Krwotok maciczny

1 (< 1%)

0

0

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Bardzo często

Uczucie zmęczenia

415 (36%)

65 (6%)

1 (< 1%)

Często

Zapalenie błon śluzowych

86 (7%)

5 (< 1%)

0

Często

Osłabienie

82 (7%)

20 (2%)

1 (< 1%)

 

Często

Obrzękib

72 (6%)

1 (< 1%)

0

 

Często

Ból w klatce piersiowej

18 (2%)

2 (< 1%)

0

 

Często

Dreszcze

4 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Zaburzenia błon śluzowych

1 (< 1%)

0

0

 

Bardzo często

Zwiększenie aktywności

aminotransferazy

alaninowej

246 (21%)

84 (7%)

14 (1%)

 

Bardzo często

Zwiększenie aktywności

aminotransferazy

asparaginianowej

211 (18%)

51 (4%)

10 (< 1%)

 

Często

Zmniejszenie masy ciała

96 (8%)

7 (< 1%)

0

 

Często

Zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi

61 (5%)

6 (< 1%)

1 (< 1%)

 

Często

Zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi

55 (5%)

3 (< 1%)

0

 

Często

Zwiększenie aktywności lipazy

51 (4%)

21 (2%)

7 (< 1%)

 

Często

Zmniejszenie liczby krwinek białych we krwid

51 (4%)

3 (< 1%)

0

 

Często

Zwiększenie stężenia tyreotropiny we krwi

36 (3%)

0

0

 

Często

Zwiększenie aktywności amylazy we krwi

35 (3%)

7 (< 1%)

0

 

Często

Zwiększenie aktywności

31 (3%)

9 (< 1%)

4 (< 1%)

Badania diagnostyczne

 

gamma-

glutamylotransferazy

   

Często

Zwiększenie ciśnienia tętniczego

15 (1%)

2 (< 1%)

0

 

Często

Zwiększenie stężenia mocznika we krwi

12 (1%)

1 (< 1%)

0

 

Często

Nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby

12 (1%)

6 (< 1%)

1 (< 1%)

 

Niezbyt często

Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

11 (< 1%)

4 (< 1%)

3 (< 1%)

 

Niezbyt często

Zmniejszenie stężenia glukozy we krwi

7 (< 1%)

0

1 (< 1%)

 

Niezbyt często

Wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie

7 (< 1%)

2 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Zwiększenie aktywności aminotransferaz

7 (< 1%)

1 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Nieprawidłowe wyniki badań czynności tarczycy

3 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Zwiększenie rozkurczowego ciśnienia tętniczego

2 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Zwiększenie skurczowego ciśnienia tętniczego

1 (< 1%)

0

0

fDziałania niepożądane związane z leczeniem uzyskane po wprowadzeniu produktu do obrotu (dane pochodzące ze zgłoszeń spontanicznych i zebrane w trakcie wszystkich badań klinicznych z zastosowaniem pazopanibu).

Połączono następujące pojęcia:

    

a Bóle brzucha, bóle w górnej części brzucha i bóle w dolnej części brzucha b Obrzęki, obrzęki obwodowe, obrzęki oczu, obrzęki miejscowe i obrzęk twarzy c Zaburzenia smaku, zanik smaku i osłabienie smaku

d Zmniejszenie liczby krwinek białych, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych i zmniejszenie liczby leukocytów e Zmniejszenie łaknienia i jadłowstręt

f Zaburzenia czynności serca, zaburzenia czynności lewej komory, niewydolność serca, kardiomiopatia ograniczająca

g Żylne powikłania zakrzepowo-zatorowe, zakrzepica żył głębokich, zator tętnicy płucnej i inne postaci zakrzepicy_

Neutropenię, trombocytopenię i zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej obserwowano częściej u pacjentów pochodzenia wschodnioazjatyckiego.

Tabela 3. Działania niepożądane związane z leczeniem, zgłaszane w badaniach u pacjentów z STS (n=382)

Klasa układowo-narządowa

Częstość występowania (wszystkie stopnie)

Działania niepożądane

wszystkich stopni

n (%)

stopnia 3. n (%)

stopnia 4. n (%)

Zakażenia i

zarażenia

pasożytnicze

Często

Zakażenia dziąseł

4 (1%)

0

0

Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy)

Bardzo często

Ból nowotworowy

121 (32%)

32 (8%)

0

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Bardzo często

Leukopenia

106 (44%)

3 (1%)

0

Bardzo często

Małopłytkowość

86 (36%)

7 (3%)

2 (< 1%)

Bardzo często

Neutropenia

79 (33%)

10 (4%)

0

Niezbyt często

Mikroangiopatia zakrzepowa (w tym zakrzepowa plamica małopłytkowa i zespół hemolityczno-mocznicowy) f

1 (< 1 %)

1 (< 1 %)

0

Zaburzenia endokrynologiczne

Często

Niedoczynność tarczycy

18 (5%)

0

0

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo często

Zmniejszenie łaknienia

108 (28%)

12 (3%)

0

Bardzo często

Hipoalbuminemia

81 (34%)

2 (< 1%)

0

Często

Odwodnienie

4 (1%)

2 (1%)

0

Niezbyt często

Hipomagnezemia

1 (< 1%)

0

0

Zaburzenia psychiczne

Często

Bezsenność

5 (1%)

1 (< 1%)

0

Zaburzenia układu nerwowego

Bardzo często

Zaburzenia smaku

79 (21%)

0

0

Bardzo często

Bóle głowy

54 (14%)

2 (< 1%)

0

Często

Obwodowa neuropatia czuciowa

30 (8%)

1 (< 1%)

0

Często

Zawroty głowy

15 (4%)

0

0

Niezbyt często

Senność

3 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Parestezje

1 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Zawał mózgu

1 (< 1%)

0

1 (< 1%)

Zaburzenia oka

Często

Niewyraźne widzenie

15 (4%)

0

0

Zaburzenia serca

Często

Zaburzenia czynności sercag

21 (5%)

3 (< 1%)

1 (< 1%)

Często

Zaburzenia czynności lewej komory

13 (3%)

3 (< 1%)

0

Często

Bradykardia

4 (1%)

0

0

Niezbyt często

Zawał mięśnia sercowego

1 (< 1%)

0

0

Zaburzenia naczyniowe

Bardzo często

Nadciśnienie tętnicze

152 (40%)

26 (7%)

0

Często

Żylne powikłania zakrzepowo -zatorowed

13 (3%)

4 (1%)

5 (1%)

Często

Uderzenia gorąca

12 (3%)

0

0

Często

Rumieniec

4 (1%)

0

0

Niezbyt często

Krwotok

2 (< 1%)

1 (< 1%)

0

Zaburzenia układu

Często

Krwawienie z nosa

22 (6%)

0

0

oddechowego,

Często

Chrypka

20 (5%)

0

0

klatki piersiowej i

Często

Duszność

14 (4%)

3 (< 1%)

0

śródpiersia

Często

Kaszel

12 (3%)

0

0

 

Często

Odma opłucnowa

7 (2%)

2 (< 1%)

1 (< 1%)

 

Często

Czkawka

4 (1%)

0

0

 

Często

Krwotok z płuc

4 (1%)

1 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Ból części ustnej gardła

3 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Krwotok z oskrzeli

2 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Wyciek wodnisty z nosa

1 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Krwioplucie

1 (< 1%)

0

0

 

Bardzo często

Biegunka

174 (46%)

17 (4%)

0

 

Bardzo często

Nudności

167 (44%)

8 (2%)

0

 

Bardzo często

Wymioty

96 (25%)

7 (2%)

0

 

Bardzo często

Ból brzucha"

55 (14%)

4 (1%)

0

 

Bardzo często

Zapalenie błony śluzowej jamy ustnej

41 (11%)

1 (< 1%)

0

 

Często

Wzdęcie brzucha

16 (4%)

2 (1%)

0

 

Często

Suchość w jamie ustnej

14 (4%)

0

0

 

Często

Objawy dyspepsji

12 (3%)

0

0

 

Często

Krwotok z jamy ustnej

5 (1%)

0

0

 

Często

Wiatry

5 (1%)

0

0

Zaburzenia żołądka

Często

Krwotok z odbytu

4 (1%)

0

0

i jelit

Niezbyt często

Krwotok z przewodu pokarmowego

2 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Krwotok z odbytnicy

2 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Przetoka j elitowo-skórna

1 (< 1%)

1 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Krwotok z żołądka

1 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Smoliste stolce

2 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Krwotok z przełyku

1 (< 1%)

0

1 (< 1%)

 

Niezbyt często

Zapalenie otrzewnej

1 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Krwotok zaotrzewnowy

1 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Krwotok z górnego odcinka przewodu pokarmowego

1 (< 1%)

1 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Perforacja jelita krętego

1 (< 1%)

0

1 (< 1%)

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Niezbyt często

Zaburzenia czynności wątroby

2 (< 1%)

0

1 (< 1%)

 

Bardzo często

Zmiana koloru włosów

93 (24%)

0

0

 

Bardzo często

Hipopigmentacja skóry

80 (21%)

0

0

 

Bardzo często

Złuszczająca wysypka

52 (14%)

2 (< 1%)

0

 

Często

Łysienie

30 (8%)

0

0

 

Często

Zaburzenia skóryc

26 (7%)

4 (1%)

0

 

Często

Suchość skóry

21 (5%)

0

0

 

Często

Nadmierna potliwość

18 (5%)

0

0

Zaburzenia skóry i

Często

Zaburzenia paznokci

13 (3%)

0

0

tkanki podskórnej

Często

Swiąd

11 (3%)

0

0

 

Często

Rumień

4 (1%)

0

0

 

Niezbyt często

Owrzodzenie skóry

3 (< 1%)

1 (< 1%)

0

 

Niezbyt często

Wysypka

1 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Wysypka grudkowa

1 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Reakcje nadwrażliwości na światło

1 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Zespół erytrodyzestezji

2 (< 1%)

0

0

  

dłoniowo-podeszwowej

   

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Często

Ból mięśniowo-szkieletowy

35 (9%)

2 (< 1%)

0

Często

Bóle mięśniowe

28 (7%)

2 (< 1%)

0

Często

Kurcze mięśniowe

8 (2 %)

0

0

Niezbyt często

Bóle stawów

2 (< 1%)

0

0

Zaburzenia nerek i

Często

Białkomocz

2 (< 1%)

0

0

dróg moczowych

     

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Niezbyt często

Krwotok z pochwy

3 (< 1%)

0

0

Niezbyt często

Obfite krwawienia miesięczne

1 (< 1%)

0

0

 

Bardzo często

Uczucie zmęczenia

178 (47%)

34 (9%)

1 (< 1%)

 

Często

Obrzękib

18 (5%)

1 (< 1%)

0

Zaburzenia ogólne i

Często

Ból w klatce piersiowej

12 (3%)

4 (1%)

0

stany w miejscu

Często

Dreszcze

10 (3%)

0

0

podania

Niezbyt często

Zapalenie błon śluzowyche

1 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Osłabienie

1 (< 1%)

0

0

 

Bardzo często

Zmniejszenie masy ciała

86 (23%)

5 (1%)

0

 

Często

Nieprawidłowe wyniki badania ucha, oka, gardłae

29 (8%)

4 (1%)

0

 

Często

Zwiększenie aktywności

aminotransferazy

alaninowej

8 (2%)

4 (1%)

2 (< 1%)

 

Często

Nieprawidłowe stężenie cholesterolu we krwi

6 (2%)

0

0

 

Często

Zwiększenie aktywności aminotransferazy

5 (1%)

2 (< 1%)

2 (< 1%)

Badania diagnostyczneh

 

asparaginianowej

   

Często

Zwiększenie aktywności gamma-

glutamylotransferazy

4 (1%)

0

3 (< 1%)

 

Niezbyt często

Zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi

2 (< 1%)

0

0

 

Niezbyt często

Aminotransferaza asparaginianowa

2 (< 1%)

0

2 (< 1%)

 

Niezbyt często

Aminotransferaza alaninowa

1 (< 1%)

0

1 (< 1%)

 

Niezbyt często

Zmniejszenie liczby płytek krwi

1 (< 1%)

0

1 (< 1%)

 

Niezbyt często

Wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie

2 (< 1%)

1 (< 1%)

0

Połączono następujące pojęcia:

a Bóle brzucha, bóle w górnej części brzucha i bóle w dolnej części brzucha b Obrzęki, obrzęki obwodowe, obrzęki powiek

c Większość przypadków stanowiło zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej d Żylne powikłania zakrzepowo-zatorowe - w tym zakrzepica żył głębokich, zator tętnicy płucnej i inne postaci zakrzepicy

e Większość przypadków stanowiły zapalenia błony śluzowej jamy ustnej

f Częstość oparta na tablicach wartości laboratoryjnych uzyskanych z VEG110727 (N=240). Objawy te były rzadziej zgłaszane przez badaczy jako działania niepożądane niż wynikałoby to z tablic wartości laboratoryjnych.

g Zaburzenia czynności serca - w tym zaburzenia czynności lewej komory, niewydolność serca, kardiomiopatia ograniczająca

h Częstość oparta jest na działaniach niepożądanych zgłoszonych przez badaczy. Nieprawidłowości

stwierdzone w badaniach laboratoryjnych były rzadziej zgłaszane przez badaczy jako działania niepożądane niż wynikałoby to z tablic wartości laboratoryjnych.

Neutropenię, trombocytopenię i zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej obserwowano częściej u pacjentów pochodzenia wschodnioazjatyckiego.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania wymienionego w załączniku V.


Votrient - dawkowanie leku

Leczenie produktem Votrient może być rozpoczynane wyłącznie przez lekarza z doświadczeniem w stosowaniu leków przeciwnowotworowych.

Dawkowanie

Dorośli

Zalecana dawka pazopanibu w leczeniu RCC lub STS wynosi 800 mg raz na dobę.

Modyfikacja dawki

W zależności od indywidualnej tolerancji leczenia, w celu opanowania działań niepożądanych, dawkę należy dostosowywać, zmieniając ją stopniowo, za każdym razem o 200 mg. Dawka pazopanibu nie powinna być większa niż 800 mg.

Dzieci i młodzież

Pazopanibu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 2 lat ze względów bezpieczeństwa związanych z wzrostem i dojrzewaniem narządów (patrz punkty 4.4 i 5.3).

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność pazopanibu u dzieci i młodzieży w wieku od2 do 18 lat nie zostało ustalone (patrz punkt 5.1).

Pacjenci w podeszłym wieku

Dane dotyczące stosowania pazopanibu u osób w wieku 65 lat i starszych są ograniczone. Ogólnie w badaniach klinicznych pazopanibu w leczeniu raka nerkowokomórkowego nie stwierdzono klinicznie istotnych różnic w zakresie bezpieczeństwa stosowania pazopanibu u pacjentów w wieku co najmniej 65 lat w porównaniu z młodszymi pacjentami. Doświadczenie kliniczne nie wykazało różnic w zakresie odpowiedzi na leczenie u pacjentów w podeszłym wieku w porównaniu z młodszymi pacjentami. Nie można jednak wykluczyć większej wrażliwości u niektórych osób w podeszłym wieku.

Zaburzenia czynności nerek

Z uwagi na małe wydalanie pazopanibu i jego metabolitów przez nerki, jest mało prawdopodobne, aby zaburzenia czynności nerek miały klinicznie istotny wpływ na farmakokinetykę pazopanibu (patrz punkt 5.2). Dlatego u pacjentów z klirensem kreatyniny powyżej 30 ml/min nie jest wymagane dostosowanie dawki. U pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min należy zachować ostrożność, ponieważ brak doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania pazopanibu w tej grupie pacjentów.

Zaburzenia czynności wątroby

Zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oparte są na badaniach farmakokinetycznych u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby różnego stopnia (patrz punkt 5.2). Przed i w trakcie leczenia pazopanibem należy u wszystkich pacjentów przeprowadzić badania czynności wątroby aby sprawdzić, czy nie występują u nich zaburzenia czynności wątroby (patrz punkt 4.4). U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność i konieczne jest ścisłe monitorowanie tolerancji leczenia. U pacjentów z łagodnymi nieprawidłowościami wyników prób wątrobowych (określanymi albo jako prawidłowe stężenie bilirubiny oraz dowolny stopień podwyższenia aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT) lub zwiększenie stężenia bilirubiny bezpośredniej (> 35%) do 1,5 x górnej granicy normy (GGN), niezależnie od aktywności AlAT) zalecana dawka pazopanibu to 800 mg raz na dobę. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (określanymi jako zwiększenie stężenia bilirubiny > 1,5 x do 3 x GGN, niezależnie od aktywności AlAT) zaleca się zmniejszenie dawki do 200 mg raz na dobę (patrz punkt 5.2).

Stosowanie pazopanibu nie jest zalecane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (określanymi jako stężenie bilirubiny całkowitej > 3 x GGN, niezależnie od aktywności AlAT).

W celu uzyskania informacji dotyczących kontrolowania czynności wątroby oraz dostosowania dawki u pacjentów, u których produkt wykazał działanie hepatotoksyczne, patrz punkt 4.4.

Sposób podawania

Pazopanib należy przyjmować bez jedzenia, co najmniej jedną godzinę przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku (patrz punkt 5.2). Tabletki produktu Votrient należy połykać w całości, popijając wodą; nie należy ich łamać ani kruszyć (patrz punkt 5.2).


Votrient – jakie środki ostrożności należy zachować?

Wpływ na wątrobę

Zgłaszano przypadki niewydolności wątroby (w tym przypadki śmiertelne) podczas stosowania pazopanibu. Podczas stosowania pazopanibu u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność i konieczne jest ścisłe monitorowanie. U pacjentów z łagodnymi nieprawidłowościami wyników prób wątrobowych (określanymi albo jako prawidłowe stężenie bilirubiny oraz dowolny stopień podwyższenia aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT) lub zwiększenie stężenia bilirubiny do 1,5 x górnej granicy normy (GGN), niezależnie od aktywności AlAT) zalecana dawka pazopanibu to 800 mg na dobę. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (określanymi jako zwiększenie stężenia bilirubiny >

1.5 x do 3 x GGN, niezależnie od aktywności AlAT) zalecane jest stosowanie zmniejszonej dawki 200 mg pazopanibu (patrz punkty 4.2 i 5.2). Stosowanie pazopanibu nie jest zalecane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stężenie bilirubiny całkowitej > 3 x GGN, niezależnie od aktywności AlAT) (patrz punkt 4.2 i 5.3). U tych pacjentów ekspozycja na dawkę 200 mg jest wyraźnie zmniejszona, chociaż wykazująca dużą zmienność, z wartościami uznawanymi za niewystarczające do uzyskania odpowiedniego efektu klinicznego.

W badaniach klinicznych pazopanibu obserwowano zwiększenie aktywności aminotransferaz (AlAT, aminotransferazy asparaginianowej [AspAT]) i stężania bilirubiny w surowicy (patrz punkt 4.8). W większości tych przypadków stwierdzano izolowane zwiększenie aktywności AlAT i AspAT, bez jednoczesnego zwiększenia aktywności fosfatazy zasadowej lub stężenia bilirubiny. Pacjenci w wieku powyżej 60 lat mogą być w grupie większego ryzyka łagodnego (> 3 x GGN) do ciężkiego (> 8 x GGN) zwiększenia aktywności AlAT.

Należy kontrolować wskaźniki czynności wątroby w surowicy przed rozpoczęciem leczenia pazopanibem i w 3, 5, 7 i 9 tygodniu. Następnie, skontrolować w 3 miesiącu i w 4 miesiącu, a także w przypadkach uzasadnionych klinicznie. Należy kontynuować okresową kontrolę również po 4 miesiącu leczenia.

W celu uzyskania informacji dotyczących dostosowania dawki u pacjentów z wyjściowymi stężeniem bilirubiny całkowitej < = 1,5 x GGN i aktywnością AspAT i AlAT < = 2 x GGN, patrz tabela 1.

Tabela 1 Dostosowanie dawki w razie wystąpienia hepatotoksyczności

Wyniki badania czynności wątroby

Dostosowanie dawki

Zwiększenie aktywności aminotransferaz w granicach od 3 x do 8 x GGN

Kontynuować stosowanie pazopanibu, kontrolując parametry czynności wątroby co tydzień, do powrotu aktywności aminotransferaz do stopnia 1. lub do wartości początkowych

Zwiększenie aktywności aminotransferaz > 8 x GGN

Przerwać stosowanie pazopanibu do chwili powrotu aktywności aminotransferaz do stopnia 1. lub do wartości początkowych. Jeśli lekarz uzna, że potencjalne korzyści ze wznowienia leczenia pazopanibem przeważają nad ryzykiem hepatotoksyczności, wówczas należy wznowić stosowanie leku w zmniejszonej dawce wynoszącej 400 mg raz na dobę i wykonywać oznaczenia parametrów czynności wątroby w surowicy co tydzień przez 8 tygodni. Jeśli aktywność aminotransferaz ponownie zwiększy się do > 3 x GGN, należy zaprzestać stosowania pazopanibu.

Zwiększenie aktywności aminotransferaz > 3 x GGN z jednoczesny zwiększeniem stężenia bilirubiny > 2 x GGN

Należy zaprzestać stosowania pazopanibu. Pacjentów należy obserwować do czasu powrotu aktywności aminotransferaz do stopnia 1. lub do wartości początkowych. Pazopanib jest inhibitorem UGT1A1. U pacjentów z zespołem Gilberta może wystąpić łagodna, pośrednia hiperbilirubinemia (dotycząca bilirubiny niesprzężonej). Pacjenci z łagodną, pośrednią hiperbilirubinemią, stwierdzonym zespołem Gilberta

lub z jego podejrzeniem oraz zwiększeniem aktywności AlAT > 3 x GGN powinni być leczeni zgodnie z wytycznymi dotyczącymi izolowanego zwiększenia aktywności AlAT.

Jednoczesne stosowanie pazopanibu i symwastatyny zwiększa ryzyko podwyższonej aktywności AlAT (patrz punkt 4.5) i należy je podejmować z ostrożnością i pod ścisłą obserwacją.

Nadciśnienie tętnicze

W badaniach klinicznych z zastosowaniem pazopanibu, wystąpiły przypadki nadciśnienia tętniczego, w tym po raz pierwszy rozpoznane epizody objawowego zwiększenia ciśnienia krwi (przełomu nadciśnieniowego). Przed rozpoczęciem stosowania pazopanibu należy uzyskać właściwą kontrolę ciśnienia tętniczego. Należy kontrolować stan pacjentów w celu wykrycia nadciśnienia tętniczego wkrótce po rozpoczęciu leczenia (nie później niż po tygodniu od rozpoczęcia stosowania pazopanibu), a następnie z dużą częstością w celu zapewnienia kontroli ciśnienia. Zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (ciśnienie skurczowe > = 150 lub ciśnienie rozkurczowe > = 100 mm Hg) wystąpiło na początku leczenia (około 40% przypadków wystąpiło do dnia 9. a około 90% przypadków wystąpiło w trakcie pierwszych 18. tygodni). Ciśnienie tętnicze należy kontrolować i leczyć szybko jednocześnie stosując leczenie obniżające ciśnienie krwi i modyfikując dawki pazopanibu (przerwanie lub wznowienie leczenia z zastosowaniem zmniejszonej dawki oparte na ocenie klinicznej) (patrz punkty 4.2 i 4.8). Należy zaprzestać stosowania pazopanibu w razie stwierdzenia przełomu nadciśnieniowego lub ciężkiego nadciśnienia tętniczego utrzymującego się pomimo leczenia hipotensyjnego i zmniejszenia dawki pazopanibu.

Zespół odwracalnej tylnej encefalopatii (ang. Posterior reversible encephalopathy syndrome, PRES) / zespół odwracalnej tylnej leukoencefalopatii (ang. Reversible posterior leukoencephalopathy syndrome, RPLS)

Obserwowano PRES / RPLS po zastosowaniu pazopanibu. PRES / RPLS może objawiać się bólem głowy, nadciśnieniem tętniczym, napadami drgawkowymi, sennością, splątaniem, ślepotą oraz innymi zaburzeniami widzenia lub innymi zaburzeniami neurologicznymi i może prowadzić do zgonu. U pacjentów, u których wystąpił PRES / RPLS, należy trwale przerwać leczenie pazopanibem.

Zaburzenia czynności serca/niewydolność serca

Przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów z zaburzeniami czynności serca w wywiadzie, należy rozważyć ryzyko i korzyści stosowania pazopanibu. Nie badano bezpieczeństwa stosowania i farmakokinetyki pazopanibu u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością serca lub pacjentów ze zmniejszeniem frakcji wyrzutowej lewej komory (ang. left ventricular ejection fraction, LVEF) poniżej wartości uznanych za prawidłowe.

W badaniach klinicznych z zastosowaniem pazopanibu, występowały przypadki zaburzeń czynności serca takie jak zastoinowa niewydolność serca i zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF) (patrz punkt 4.8). Zastoinową niewydolność serca zaobserwowano u 2 z 382 pacjentów (0,5%) z grupy STS. Zmniejszenie LVEF u pacjentów, u których wykonano dodatkowy pomiar po ustaleniu wartości początkowych wykryto u 11% pacjentów (15/140) z ramienia pazopanibu w porównaniu do 3% pacjentów (1/39) w ramieniu placebo.

Czynniki ryzyka: trzynastu z 15 pacjentów z ramienia pazopanibu w badaniu III fazy w STS miało współistniejące nadciśnienie tętnicze, które poprzez obciążenie następcze mogło nasilić zaburzenia czynności serca u pacjentów z grupy ryzyka. 99% pacjentów (243/246) włączonych do badania III fazy w STS, włączając 15 pacjentów ze współistniejącym nadciśnieniem tętniczym, przyjmowało antracykliny. Uprzednie leczenie antracyklinami może stanowić czynnik ryzyka zaburzeń czynności serca.

Rezultat: u czterech z 15 pacjentów nastąpiła całkowita poprawa (w zakresie 5% wartości początkowych), a u 5 nastąpiła częściowa poprawa (w zakresie normy, jednak > 5% poniżej wartości

początkowych). U jednego pacjenta nie było poprawy, a dla 5 pacjentów nie były dostępne dane z obserwacji.

Postępowanie: u pacjentów ze znacznym zmniejszeniem LVEF, przerwanie leczenia pazopanibem i (lub) zmniejszenie dawki powinno być połączone z leczeniem nadciśnienia tętniczego (jeśli występuje, patrz ostrzeżenie dotyczące nadciśnienia tętniczego zamieszczone powyżej), zgodnie z potrzebą kliniczną.

Pacjentów należy uważnie obserwować w celu wykrycia przedmiotowych i podmiotowych objawów klinicznych zastoinowej niewydolności serca. U pacjentów z ryzykiem zaburzeń czynności serca zaleca się wykonanie wyjściowej i okresowej oceny LVEF.

Wydłużenie odstępu QT i zaburzenia rytmu serca typu Torsade de pointes

W badaniach klinicznych pazopanibu występowały zdarzenia w postaci wydłużenia odstępu QT i zaburzeń rytmu serca typu Torsade de pointes (patrz punkt 4.8). Należy zachować ostrożność podczas stosowania pazopanibu u pacjentów z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie, u pacjentów stosujących leki przeciwarytmiczne lub inne produkty lecznicze, które mogą powodować wydłużenie odstępu QT, i u pacjentów z istotną istniejącą chorobą serca. W trakcie stosowania pazopanibu zaleca się początkowe i okresowe kontrolowanie elektrokardiogramu i utrzymywanie stężenia elektrolitów (np. wapnia, magnezu, potasu) w granicach wartości uznanych za prawidłowe (normy).

Tętnicze incydenty zakrzepowe

W badaniach klinicznych pazopanibu obserwowano zawał mięśnia sercowego, udar niedokrwienny mózgu i przemijający napad niedokrwienny (patrz punkt 4.8). Obserwowano przypadki zgonów. Należy zachować ostrożność podczas stosowania pazopanibu u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka incydentów zakrzepowych lub z incydentami zakrzepowymi w wywiadzie. Nie badano zastosowania pazopanibu u pacjentów, u których wystąpił incydentem zakrzepowy w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Decyzję o podjęciu leczenia należy podejmować na podstawie indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka u danego pacjenta.

Żylne powikłania zakrzepowo-zatorowe

W badaniach klinicznych z zastosowaniem pazopanibu występowały żylne powikłania zakrzepowo-zatorowe, w tym zakrzepica żył i zator płucny zakończony zgonem. Chociaż obserwowane zarówno w badaniach u pacjentów z RCC jak i z STS, częstość występowania była większa w grupie STS (5%) niż w grupie RCC (2%).

Mikroangiopatia zakrzepowa

W badaniach klinicznych z zastosowaniem pazopanibu w monoterapii, w skojarzeniu z bewacyzumabem oraz w skojarzeniu z topotekanem obserwowano mikroangiopatię zakrzepową (patrz punkt 4.8). U pacjentów, których wystąpiła mikroangiopatia zakrzepowa należy trwale przerwać leczenie pazopanibem. Ustąpienie objawów mikroangiopatii zakrzepowej obserwowano po przerwaniu leczenia. Pazopanib nie jest wskazany do stosowania w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi.

Incydenty krwotoczne

W badaniach klinicznych pazopanibu zgłaszano incydenty krwotoczne (patrz punkt 4.8). Obserwowano incydenty krwotoczne zakończone zgonem. Nie badano zastosowania pazopanibu u pacjentów, u których w ciągu ostatnich 6 miesięcy wystąpiło krwioplucie lub krwotok do mózgu, albo istotny klinicznie krwotok z przewodu pokarmowego. Należy zachować ostrożność podczas stosowania pazopanibu u pacjentów, u których istnieje znaczne ryzyko krwotoku.

Perforacje i przetoki w obrębie przewodu pokarmowego

W badaniach klinicznych pazopanibu występowały przypadki perforacji lub przetoki w obrębie przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.8). Obserwowano przypadki perforacji zakończone zgonem. Należy zachować ostrożność podczas stosowania pazopanibu u pacjentów, u których istnieje ryzyko perforacji lub przetoki w obrębie przewodu pokarmowego.

Gojenie ran

Nie przeprowadzono formalnych badań dotyczących wpływu pazopanibu na gojenie ran. Ponieważ inhibitory naczyniowego czynnika wzrostu śródbłonka (VEGF) mogą utrudniać gojenie ran, leczenie pazopanibem należy przerwać co najmniej 7 dni przed zaplanowaną operacją chirurgiczną. Decyzję o wznowieniu leczenia pazopanibem po operacji należy podjąć po ocenie klinicznej gojenia ran. Należy przerwać stosowanie pazopanibu u pacjentów, u których nastąpiło rozejście się brzegów rany.

Niedoczynność tarczycy

W badaniach klinicznych pazopanibu zgłaszano przypadki niedoczynności tarczycy (patrz punkt 4.8). Zaleca się wykonanie oznaczeń laboratoryjnych wskaźników czynności tarczycy przed rozpoczęciem stosowania pazopanibu. U pacjentów z niedoczynnością tarczycy należy przed rozpoczęciem stosowania pazopanibu wdrożyć leczenie zgodne ze standardowymi zasadami postępowania. Wszystkich pacjentów podczas leczenia pazopanibem należy poddać ścisłej obserwacji w celu wykrycia podmiotowych i przedmiotowych objawów zaburzeń czynności tarczycy. Okresowo należy kontrolować laboratoryjne wskaźniki czynności tarczycy i postępować zgodnie ze standardowymi zasadami.

Białkomocz

W badaniach klinicznych pazopanibu zgłaszano przypadki białkomoczu. Zaleca się wykonywanie badań ogólnych moczu przed rozpoczęciem leczenia i okresowo w trakcie leczenia oraz obserwację w celu wykrycia zwiększenia białkomoczu. Należy przerwać stosowanie pazopanibu, jeśli u pacjenta wystąpi zespół nerczycowy.

Odma opłucnowa

W badaniach klinicznych z zastosowaniem pazopanibu w zaawansowanym mięsaku tkanek miękkich wystąpiły przypadki odmy opłucnowej (patrz punkt 4.8). Pacjenci przyjmujący pazopanib powinni być uważnie obserwowani w celu wykrycia przedmiotowych i podmiotowych objawów odmy opłucnowej.

Dzieci i młodzież

Z uwagi na to, że mechanizm działania pazopanibu może wywierać znaczący wpływ na wzrost organów i ich dojrzewanie we wczesnym okresie rozwoju pourodzeniowego u gryzoni (patrz punkt 5.3), pazopanib nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 2 lat.

Zakażenia

Obserwowano ciężkie zakażenia (z neutropenią lub bez neutropenii), w niektórych przypadkach zakończone zgonem.

Skojarzenie z innymi przeciwnowotworowymi lekami systemowymi

Badania kliniczne z zastosowaniem pazopanibu w skojarzeniu z pemetreksedem (niedrobnokomórkowy rak płuc, ang. non-small cell lung cancer (NSCLC)) i lapatynibem (rak szyjki macicy) zostały wcześnie zakończone z uwagi na ryzyko zwiększonej toksyczności i (lub) śmiertelności, a dawka zapewniająca skuteczność i bezpieczeństwo w leczeniu skojarzonym nie została ustalona.

Ciąża

Badania niekliniczne na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). W przypadku stosowania pazopanibu w trakcie ciąży lub zajścia w ciążę w trakcie otrzymywania pazopanibu należy wyjaśnić pacjentce, na czym polegają potencjalne zagrożenia dla płodu. Kobietom w wieku rozrodczym należy zalecić unikanie zajścia w ciążę w trakcie leczenia pazopanibem (patrz punkt 4.6).

Interakcje

Należy unikać jednoczesnego leczenia silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4, glikoproteiny P (P-gp) lub białka oporności raka piersi (BCRP), ze względu na ryzyko zwiększenia ekspozycji na pazopanib (patrz punkt 4.5). Należy rozważyć zastosowanie alternatywnych produktów leczniczych bez działania hamującego izoenzym CYP3A4, P-gp lub BCRP, bądź też wywierających takie działanie jedynie w minimalnym stopniu.

Należy unikać jednoczesnego stosowanie leków indukujących CYP3A4 ze względu na ryzyko zmniejszenia ekspozycji na pazopanib (patrz punkt 4.5).

Podczas jednoczesnego stosowania z ketokonazolem obserwowano przypadki hiperglikemii.

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania pazopanibu z substratami transferazy urydyno-difosforano-glukuronozylowej 1A1 (UGT1A1) (np. irynotekanem), ponieważ pazopanib jest inhibitorem UGT1A1 (patrz punkt 4.5).

Należy unikać spożywania soku grejpfrutowego podczas leczenia pazopanibem (patrz punkt 4.5).


Przyjmowanie leku Votrient w czasie ciąży

Ciąża

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania pazopanibu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczność reprodukcyjną (patrz punkt 5.3). Ryzyko dla człowieka nie jest znane.

Pazopanibu nie należy stosować w okresie ciąży chyba, że stan kliniczny kobiety wymaga podawania pazopanibu. W przypadku stosowania pazopanibu w trakcie ciąży lub zajścia w ciążę w trakcie otrzymywania pazopanibu należy wyjaśnić pacjentce, na czym polegają potencjalne zagrożenia dla płodu.

Kobiety w wieku rozrodczym należy poinformować o tym, że powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji i unikać zajścia w ciążę w trakcie leczenia pazopanibem.

Karmienie piersią

Bezpieczeństwo stosowania pazopanibu w czasie karmienia piersią nie zostało ustalone. Nie wiadomo czy pazopanib przenika do ludzkiego mleka. Brak danych dotyczących przenikania pazopanibu do mleka zwierząt. Nie można wykluczyć zagrożenia dla dziecka karmionego piersią. Podczas leczenia pazopanibem należy przerwać karmienie piersią.

Płodność

Badania na zwierzętach wskazują na to, że leczenie pazopanibem może wpływać na płodność osobników płci męskiej i żeńskiej (patrz punkt 5.3).


Interakcje Votrient z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Votrient z żywnością

Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.

Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.

Interakcja istotna

Dotyczy leków
Votrient

Cytrusy

Możliwy wzrost stężenia pazopanibu we krwi, a tym samym ryzyka nasilenia jego działań niepożądanych.


Grupy

  • Leki przeciwnowotworowe

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.